Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης (1872 – 1923) γεννήθηκε στο χωριό Καρουσάδες της Κέρκυρας. Προέρχεται από οικογένεια αριστοκρατικής καταγωγής, που αναμείχθηκε στη διπλωματία και την πολιτική, ήδη από τον 14ο αιώνα και ήταν γιος του κόμη Μάρκου Θεοτόκη και της Αγγελικής Πολυλά, εξαδέλφης του Ιάκωβου Πολυλά.
Τις βασικές σπουδές του τις έλαβε στην Κέρκυρα και σε ηλικία 17 ετών πήγε στο Παρίσι, όπου γράφτηκε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα φιλολογίας και κοινωνιολογίας στη Γερμανία, στην Αγγλία, στην Ιταλία και στην Αυστρία, αλλά δεν απέκτησε κανένα δίπλωμα.
Σε ηλικία 19 ετών, η κοσμική και σπάταλη ζωή του τον έφερε στη Βενετία όπου γνώρισε την κατά δεκαεφτά χρόνια μεγαλύτερή του βαρόνη της Βοημίας, Ερνεστίνα φον Μάλοβιτς και την οποία, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του, δύο χρόνια μετά, παντρεύτηκε. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε στον πύργο του στους Καρουσάδες, όπου αφοσιώθηκε στη μελέτη και τη συγγραφή. Το 1895 απόκτησε μία κόρη, την Ερνεστίνα που σε ηλικία 5 ετών πέθανε από μηνιγγίτιδα.
Το 1895 συνδέθηκε στενά με τον ποιητή Λορέντζο Μαβίλη που τον οδήγησε στους κόλπους της «δημοτικιστικής κίνησης», στις ιδέες του Ελληνισμού, στους κοινωνικούς και εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες καθώς επίσης και στη σανσκριτική μυθολογία. Το 1896 πήρε μέρος στην επανάσταση της Κρήτης ως εθελοντής και το 1897 με δικά του χρήματα οργάνωσε σώμα, του οποίου ηγήθηκε και συμμετείχε στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο στη Θεσσαλία. Στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο πήρε ενεργό μέρος στο κίνημα της Θεσσαλονίκης.
Ο Κ. Θεοτόκης, από τις εξέχουσες μορφές της αφηγηματικής πεζογραφίας μας και παράλληλα μεταφραστής, λόγιος και ποιητής, είχε ευρύτατη παιδεία. Ήταν γνώστης της αρχαίας Ελληνικής λογοτεχνίας και του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, ενώ ξεχώριζε και για τη γλωσσομάθεια του, καθώς γνώριζε Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά, επίσης δε και πέντε νεκρές γλώσσες, αρχαία ελληνικά, λατινικά, εβραϊκά, αρχαία περσικά και σανσκριτικά. Αρχικά επηρεάστηκε από τη γερμανική ιδεοκρατία και ιδιαίτερα τον Νίτσε. Μετά το 1897 γνώρισε τα έργα του Μαρξ, ενώ το χειμώνα του 1908-1909, εποχή που η σοσιαλιστική ιδέα είχε κορυφωθεί στην Ευρώπη, συναντήθηκε στο Μόναχο με τον Κ. Χατζόπουλο που τον έφερε, ενεργά πλέον, στο Μαρξισμό, με συνέπεια οι σοσιαλιστικές ιδέες να επηρεάσουν το έργο του.
Ο Κ. Θεοτόκης θεωρείται ο πρωτεργάτης του κοινωνικού μυθιστορήματος στην Ελληνική πεζογραφία. Τους ήρωές του, που είναι άνθρωποι της αγροτικής ζωής και της βιοπάλης, τους αντιμετωπίζει με συμπάθεια έως και λατρεία, γνωρίζοντας τα πάντα γι’ αυτούς, τις συνήθειές τους, τη λαϊκή τους παράδοση, το φυσικό περιβάλλον τους, ακόμη και τις λεπτομέρειες της δουλειάς τους. Σημαντικότερα έργα του, με τη σειρά που εκδόθηκαν, είναι η νουβέλα «η τιμή και το χρήμα» (1914), τα μυθιστορήματα «κατάδικος» (1919), «η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα (1920), «οι σκλάβοι στα δεσμά τους» (1922), και η συλλογή των σημαντικότερων διηγημάτων του που εκδόθηκαν μετά το θάνατό του (1935) με την επιμέλεια της Ειρήνης Δενδρινού, με τον αυθαίρετο τίτλο «κορφιάτικες ιστορίες».
Αναγνωρίζοντας ο Κ. Θεοτόκης τις θυσίες της οικογένειας του για τις σπουδές του, το 1908 παραιτήθηκε κάθε αξίωσης πάνω στην πατρική κληρονομιά ενώ το 1917, μετά την πτώση της αυστροουγγρικής μοναρχίας, ακολούθησε η οικονομική καταστροφή της συζύγου του. Για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, το 1918 αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Αθήνα και να δουλέψει στο γραφείο λογοκρισίας παντός εντύπου και αλληλογραφίας (για δύο μέρες), ως υπάλληλος των εκδόσεων Ελευθερουδάκη και στη συνέχεια στην εθνική βιβλιοθήκη. Το 1919 άρχισε να κλονίζεται η υγεία του και τα οικονομικά του χειροτέρεψαν, οπότε εκχώρησε τα δικαιώματα από τα βιβλία του στους εκδοτικούς οίκους Βασιλείου και Ελευθερουδάκη αντί εξευτελιστικών ποσών. Το 1922 διαγνώστηκε ότι πάσχει από καρκίνο του στομάχου, εισήχθη στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», που οι γιατροί διαπίστωσαν το ανίατο της ασθένειάς του. Μετά απ’ αυτό επέστρεψε στην πόλη της Κέρκυρας, όπου άφησε την τελευταία του πνοή, στο σπίτι του ζωγράφου Άγγελου Γιαλλινά, την 1η Ιουλίου του 1923, σε ηλικία 51 ετών.